Corona, de ultieme aandachtshoer

Beste mensen, hier een blogje over…tromgeroffel…zo origineel…ja, je raadt het al, corona!

Helaas ben ik op het punt aanbeland dat deze hele heisa ergens diep vanbinnen een ergernis oproept die vergelijkbaar is met het gevoel dat me besluipt telkens ik een verhaal te horen krijg over geweld tegen vrouwen.

Een gevoel van onmacht, ongeloof en de drang om luid te schreeuwen: ‘STOP, HOU OP, GENOEG!!!’

En laat ons wel wezen; niets raakt me dieper dan vrouwenrechten dus moet ik mezelf de vraag wel stellen: vertoon ik sterk overdreven emoties ten gevolge van de lock-down? Openbaren zich hier de eerste symptomen van krankzinnigheid in aanloop naar complete mental breakdown of is er toch iets dat niet klopt in de huidige aanpak en onze menselijke paniekreactie op deze crisis? Kunnen we nog helder denken met onze nieuwe horde popsterren die aan het firmament prijken, de virologen en de politici die allen beweren de waarheid in pacht te hebben? We hangen aan hun lippen want we worden overvallen met het besef van sterfelijkheid en willekeur.

Elke krant die je openslaat, elke nieuwskop die je openklikt, elk gesprek dat je aangaat: ‘Vandaag  xxx gesneuveld ten gevolge van het wereldwijd verspreide covid-19 virus.’

Het is al corona wat de klok slaat; het virus heeft de hele wereld in de ban.

‘Het treft iedereen’, wordt te pas en te onpas rondgebazuind. Niet helemaal correct; net als van griep kan je aan corona als 18-jarige sterven, maar de kans is verdomd klein.

Als je de media moet geloven is corona doodsoorzaak nr. 1, maar helaas wordt er nooit duidelijk verteld dat corona haast altijd de secundaire oorzaak is en dat er nog xxx-tal van doodsoorzaken zijn die helemaal in het niets blijken te verdwijnen.

Maar het maakt niet uit. We hebben een gemeenschappelijke vijand en het maakt ons eensgezind: we moeten hem verslaan!

Mag ik misschien toch even een beroep doen op de natuurliefhebbers onder ons? Corona is een organisme, bekijk het als een minuscuul aanhankelijk beestje, een diertje dat graag rondreist en heel sociaal is. Het wil eigenlijk het liefst met ons samenleven want als wij doodgaan gaat hij zelf ook dood. Het is dus niet iets dat ons allen wil overheersen en vermoorden (dat is een uitsluitend menselijke eigenschap). Misschien moeten we er gewoon mee leren samenleven, het aanvaarden als een entiteit met rechten. Geef het virus z’n talkshow zou ik zeggen maar helaas, dat zouden onze virologen niet in dank afnemen.

Ik geef het toe: corona knuffelen is een brug te ver.

Maar om dan maar platvloers te stellen dat we in oorlog zijn, dat vind ik maar niets.

Koppen als, ‘WE HEBBEN EEN STERKE LEIDER NODIG’, doen me smalend en enigszins verontrust lachen.

Tsja, denk ik dan, een sterke leider met een oranje teint en een lelijke pruik, of zullen we eerder een Kim-Jung-Unnetje doen? We houden er beslist een statement-kapsel aan over.  Een sterke leider verandert jammer genoeg snel in een dictator. Kijk maar naar Rusland, Noord-Korea, Turkije, Amerika… Laat de Erdogans, de Orbans en de Bolsonaro’s asjeblieft waar ze zijn. Persoonlijk heb ik liever een verstandige leider, die voorzichtig en weldoordacht toekomstgerichte en intelligente  beslissingen neemt. Ja, je hoort ‘m al komen; het lijkt me het perfecte moment om het idee ‘vrouw aan de top’ door te drijven!

Een ‘sterke, doortastende’ leider luistert vaak niet naar kritiek, ruimt obstakels uit de weg en drijft z’n zin door zoals een echte dictator betaamt. Voor je ’t weet zit je in een politiestaat en zou je willen dat het enkel ons sociaal virusje was dat ons teistert.  Vergeet niet dat elk dictator ooit volmondig werd verkozen. Dus mensen stop aub met het roepen om doortastende leiders. We zijn seculier en democratisch genoeg om dit nou net niet te willen!

Smeek om verstandige leiders!(lees verstandig=vrouwelijke leiders)

Maar wat hoor ik jullie zeggen? Vuren worden gestaakt en racisme lijkt niet meer te bestaan. Er doen zelfs geruchten de ronde dat moordenaars doelloos rondwaren op zoek naar slachtoffers, maar ze werden allen opgeeist door corona. Terroristen schuiven braafjes aan bij de VDAB want tsja, zelfs een welontplofte bommengordel valt in het niets naast de aanwezigheid van dit verderfelijke virus. Niets lijkt nog indruk te maken.  Corona is het enige monster dat nog kwaad aanricht in onze wereld, het enige monster dat moet worden geëlimineerd, het enige nieuwswaardige feit.

Al het andere verdwijnt in het niets.

En kijk, het lijkt bijna vredig: auto’s verliezen hun bestaansreden en staan werkeloos in de garage geparkeerd. Koning fiets zoeft veilig, (opgefokte e-bike typetjes even buiten beschouwing gelaten) en geruisloos door ons Belgische landschap en de vogeltjes fluiten in canon gelukzalige serenades. Misschien deden ze dat voor ‘corona-time’ ook maar waren we ons er minder van bewust. Het lijkt wel of onze zintuigen verhoogd zijn om alles wat hoopvol klinkt te vangen en in onze hermetisch afgesloten bubbel te koesteren.

Maar zelfs bij de meest optimistische bomenknuffelaar klinken de wanklanken onverbiddelijk door, want naast al dit vredig natuurschoon en dierengeweld klinkt een ziedende massa. De middeleeuwse boeren met drieste hooivorken worden vervangen door een galspuwende bende op hol geslagen betweters op de internetfora.

‘Moordenaars!’ roepen zij in koor tegen een mama die de euvele moed vertoont met haar vierkoppige kroost een winkel te betreden. ‘Bind uw kinderen aan een boom, laat ze alleen thuis, hoe durven jullie egoïsten het virus moedwillig te verspreiden?’ roepen ze met hun neus veilig doch verontwaardigd opgetrokken achter hun mondmaskertje, verontwaardigd starend naar de kleine virusverspreidende monsters die gretig alle karretjes willen aflebberen en alzo de wereld met winkelkar in aanslag op een apocalyps aansturen.

Even van de gelegenheid gebruik maken om een waarschuwing te richten aan het adres van alle mondmasker/sjaals-dragende supermarktshoppers: bij een aantal van deze individuen worden ernstige nevenverschijnselen gesignaleerd. Zodra men de mondmaskers verwijdert krijgt de eigenaar ervan te maken met een ernstig geval van monddiarree. Frustratie krijgt de vrije loop zodra de mond niet meer bedekt wordt. Gewoon aanhouden en zwijgen.

Men kan enkel vaststellen dat fake news en idiote opmerkingen nog steeds aan een hoger tempo rondreizen dan ons wereldbefaamde COVID-19 virus.

Laten we even een veilige afstand nemen mensen, we can do it: niet enkel fysiek maar mental, afstand van het fenomeen ‘hokjesdenken’, een hele uitdaging in onze bubbel.

Vandaag de dag stierven wereldwijd 127 000 mensen aan Covid-19.

De worldometer vertelt ons dat het verkeer dit jaar reeds 390 320 doden opleverde.

Het lijkt me dus evident dat we ons het recht toe-eigenen om iedereen die een auto gebruikt vanaf vandaag als moordenaar te bestempelen.

‘Yes, I knew it, I’m a killer-woman.’

Je vormt tenslotte een potentieel gevaar voor je omgeving (vooral voor de zwakke weggebruiker) en je bent een regelrechte dreiging op de openbare weg.

Als je bovendien ook beseft dat daar waar het corona virus vooral 85+ dodelijk treft, het verkeer voornamelijk jonge levens opeist, dan ga je toch blozen, niet? 

Dus als je de redenering volgt van internetfulmineerders die jou als moordenaar beschimpen zodra je een wandeling maakt, kan je rustig je schouders ophalen en bedenken, ach, ik help hoogstens de stagnatie van de vergrijzing een handje, je zet je tenslotte onrechtstreeks in voor betaalbare pensioenen.

Maar als je een auto neemt, tsja, dan ben je pas echt een egoïstisch stuk vreten. Een regelrechte kindermoordenaar, een kleutercrasher, een stuk onbenul dat jongeren op de eeuwige jachtvelden trakteert. Je vermoordt de toekomst van morgen.

Als we de dag van vandaag, tijdens volle corona crisis, merken dat regeringen wereldwijd extreme maatregelen kunnen treffen ter bescherming van de ouderen, de terminalen, de rokers en de obezen onder ons, waarom treden we dan niet effectiever op ten opzichte van verkeersslachtoffers, geweld tegen vrouwen, racisme, oorlog en geweld?

Als er één conclusie is die we moeten trekken dan is het wel dat het kan.

Als ik ijver voor vrouwenrechten, protesteer tegen vrouwenbesnijdenissen, vrouwenverminking, geweld tegen vrouwen enz., hoor ik telkens sussende stemmetjes van de overheid: ‘Zulke dingen vergen tijd; we mogen blij zijn met een kleine daling en je moet weten, mevrouw de vrouwenrechtenactiviste, een kleine daling van de cijfers is al heel positief.’

Wel heren (en de jammerlijk verloren gelopen dames) politici, het kan dus wel.

Als corona ertoe leidt dat de wereld kan worden stilgezet, waarom kunnen we dat met andere dooddoeners dan niet?

Waarom blijven er jaarlijks meer dan één miljoen kinderen en jongeren sneuvelen in het verkeer: zijn zij niet belangrijk genoeg om de wereld ‘on hold’ te zetten?

Wereldwijd lopen 70 miljoen vrouwen rond die het slachtoffer werden van een gewelddadige besnijdenis/verminking, in Europa gaat het om een slordig half miljoen meisjes/vrouwen. Hoelang blijft religie en traditie een reden die men blijft hanteren om de andere kant op te kijken?

Waarom worden er jaarlijks meer dan 300 000 (aangegeven politierapporten, in werkelijkheid ligt het aantal verkrachtingen xxx maal hoger) vrouwen verkracht en in puin geslagen? Zijn zij niet belangrijk genoeg om de wereld even te laten pauzeren?

Waarom blijven kerncentrales bestaan en dieselauto’s rondrijden, is niets van dat alles belangrijk genoeg om de wereld even te laten ademen?

We komen terug bij de essentie van het probleem. 99% van de wereldtop is man, 50+, bovendien vaak obees en soms ook roker. Het corona-virus gaat hen persoonlijk nauw aan het hart omdat ook zij tot de risicogroep behoren. Als huishoudelijk geweld, verkrachting en genderdiscriminatie een bedreiging voor de mannelijke 50+ populatie zou vormen, werd ook hier waarschijnlijk krachtdadig tegen opgetreden en werden al deze ongelijkheden even onverbiddelijk uitgeroeid als dit onaangename virus dat een gevaar vormt voor een extreem klein segment van onze wereldbevolking.

#Tomorrow-is-female and corona-free